Łapię za klamkę... przez moment zastanawiam się, czy zatrzasnąć te drzwi... spoglądam na promienie słoneczne, które wpadają przez szparę.... Tak, czas zamknąć, zatrzasnąć z hukiem... 

Zamykam, przekręcam klucz... odwracam się tyłem... 

Spoglądam przed siebie na przestrzeń... łąkę pełną kwiatów... 

delikatny uśmiech pojawia się na mych ustach... 

gołą stopę zanurzam w trawę, czuję chłód ziemi... 

będzie dobrze bo innej opcji nie ma.