Samodzielna jazda samochodem to już nie taka frajda, przynajmniej dla początkującego kierowcy: nie mogę się wyluzować, czasami wpadam w lekką panikę i nie wiem co zrobić, mylą mi się raz na jakiś czas biegi (dobrze, że nie często bo chyba bym się załamała) zgasło mi auto na torach kolejowych (bo wbiłam zamiast jedynki, trójkę) zgasł mi na skrzyżowaniu, nie mogłam się zebrać więc inni kierowcy na trąbili na mnie, a ja w odwecie zabiłam stojącego za mną wzrokiem (następnym razem odstoję kolejną zmianę świateł ;) ) I jak zwykle zamiast się sama pochwalić, że idzie mi dobrze wyciągam wszystkie małe potknięcia, chciałabym jeździć już sama, zdecydowanie osoba Szacownego, jego zdenerwowanie przechodzi na mnie, przejechałam nie zatrzymując się na czerwonym znaku stop :) a za zakrętem stałą policja :) chyba szybko złapię pierwszy mandat :)

Wolałabym jednak jeździć sama, ponieważ czasami Szacowny robi coś za mnie, albo myśli za mnie, albo w ogóle manewr zrobiłby o wiele szybciej, albo coś tam, albo coś tam, więc kończy się to na moim warknięciu na niego.... i już się rozpraszam i jestem zła. Kierowcy podobno nie wolno denerwować i rozpraszać, ta wytłumaczyć to Mężczyźnie, to trudna rzecz.