Drżałam dzisiaj z strachu, a na pewno jeszcze będę się bać nie raz, gdy moje Pełnoletnie będzie siadało za kierownicę auta, bo zdał za pierwszym razem, bo dzisiaj odebrał prawo jazdy... Będę się bała, bo wiem, że czasami fantazja go ponosi....

Pijany mężczyzna zawsze wygląda żałośnie, tak samo jak pijana kobieta.

Zawieszona w próżni.
Bez emocji i pragnień. 
Obojętna, beznamiętna.
Pusta Lalka.
Czeka, aby oderwano jej łeb.

Wigilia - legenda głosi, iż jaka Wigilia taki cały rok - więc ogłaszam, iż przez następnym cały rok będę miała spadek psychiczny poniżej zera........ co Mnie napadło? Nie wiem.

Może powinnam zażywać prozac albo ewentualnie zacząć palić ziele? Świat na pewno wyglądałby zabawniej, niż jest,  powinnam może zmienić swoje życie raz na zawsze, albo to kryzys wieku średniego?

Jedyne świąteczne postanowienie to znalezienie nowej pracy.

Praca czyni wolnym.... hm.... nie wiem jaka?
Pracuję w Święta.
Pierwszy raz wywołuje u Mnie to żal i smutek, że nie mogę spokojnie spędzić świąt z rodziną.
Czas Ucieka.... każda chwila jest ważna.....
Dziwny stan Mnie ogarnął, szukam w sobie cienia radości i nic.
Czas na zmiany, to ostatnie święta przepracowane....

Chciałabym tak wiele napisać, a mam w głowię zupełną pustkę..... słowa nie chcą układać się w pełne zdania, duszę się nimi od środka.

Film "Niespełnione pragnienia"  - zaskoczył, rozczuli, pobudził do refleksji....

Idę zrobić pierogi ruskie.... dzisiaj wyjątkowo jestem rozdrażniona, zła itd...... święta i zaraz będzie po świętach....

Chciałabym kiedyś ocenić swój związek... czy będę potrafiła, od kilku miesięcy nie mogę dojść do żadnych konstruktywnych podsumowań.

Proszę o wytłumaczenie - na 32 osoby w klasie mego Pełnoletniego - trzy nie mają żadnych zagrożeń na półrocze... i pytam się grzecznie, czy dzieciaki wcale się nie uczą? Czy to lenistwo ich rzeczywiste? A może powinno się coś zmienić w naszym szkolnictwie? Nie wiem.... o co biega, Mnie jednak zastanawia, taka ilość zagrożeń na półrocze...

Praca - jedna osoba odpadła... nawet nie myślę o świętach... bo co to za święta, gdy trzeba pracować.

Nie potrafię z nim rozmawiać spokojnie, mam dość wiecznych pretensji Pana Idealnego.... Bo On niczemu nie jest winien, bo On jest przecież idealny, Bo On nie widzi nic złego w seksie po dwóch piwach.... przecież to Ja sobie coś ubzdurałam... robię mu na złość. Wiem co powie....  znam każdy jego krok.... Nie mogę się powstrzymać od złośliwych uwag... jestem chodzącą bombą, jeżeli się coś nie zmieni... wybuchnę. Sytuacja nie prowadzi do niczego dobrego, wiem jedno nie mam ochoty ustępować... robiłam to przez wiele lat dla świętego spokoju i to był cholerny błąd... Nie można ustępować dla świętego spokoju bo partner dochodzi do wniosku, że może postępować jak mu się podoba.

"Jeżeli tak bardzo boję się śmierci, to dlaczego nie boję się zasypiać?" cytat z książki, której nie pamiętam tytułu.

Lęk. 

Niepokój.

Nie mogę zasnąć. Czuję jak  żołądek kurczy się natychmiast, panika,  nie mogę się pogodzić z myślą, że Mnie nie będzie. Powtarzam głęboko w swej głowie słowa "Tu i teraz" - pomaga, uspakajam się i za jakiś czas odpływam w nieświadomość. 

Śni mi się mężczyzna. 

Woda. 

Zastanawiam się, czy nie przekroczę  cienkiej linii szaleństwa i słowa "Tu i teraz" już mi nie pomogą.....

Wspomnienia

Czy czujecie, że zbliżają się Święta?

Uwielbiam ranki, gdy otwierają się drzwi do sypialni, a Fizia gna przez długość sypialni, aby za krótką chwilę wskoczyć na łóżko przytulić się  po psiemu, liznąć mój policzek, a potem w mgnieniu oka usnąć na nowo. Fizia uwielbia się przytulać, a Ja uwielbiam przytulać się do niej.

Wszystko się zmienia.... biegnie... gna, nic i nikogo nie mamy na wyłączność. Czasami żegnamy się z ogromnym bólem z wszystkim co dobrze znaliśmy, czasami odczuwamy ogromną ulgę, że przeszłość mamy za sobą, nie wiem  na jakim etapie życia jestem. Czasami bywam rozdarta między dwoma światami.

Dzisiaj dom będzie pachniał rosołem.... lubczykiem, a jeszcze lepiej będzie smakował.

Choroba - moje dwa migdałki powiększyły się do rozmiarów piłeczek do gry w ping ponga, katar znalazł sobie dogodne miejsce w zatokach i nie zamierza stamtąd się ruszyć.... gorączka, tak choroba nie wybiera i tym sposobem mam 6 dni wolnego :) od pracy.

Zosia Samosia. 

Poznane nowe towarzystwo miało mi zapewnić fajną rozrywkę od życia co dziennego, niestety jak to bywa w życiu, rozrywka zmieniła się w rozgrywki między ludzkie odpowiednio przykryte kołderką pozorów. Czy Ja mam ochotę na bliskie spotkania intymne z osobami, które wyrzygują po kątach swoje pretensje na wzajem do siebie? Nie nie mam ochoty (wystarczająco dużo narzekania mam na co dzień na własnym podwórku), czy Ja mam ochotę na bliskość, na tłumaczenie i uzasadnianie swojego postępowania? Nie, nie mam ochoty. Pasuje mi najbardziej układ: wchodzę, dobrze się bawię, zamykam drzwi za sobą i to na tyle. 

Zacytuję Janusza L. Wiśniewskiego z zbioru opowiadań "Intymna Teoria Względności" jego słowa najbardziej odzwierciedlają to co czuję :

" Względność prawdy jest szczególnie widoczna, gdy odnosi się ją do oceny ludzkich zachowań. Przykładanie własnych miar moralności do innych jest normalną reakcją człowieka. Nienormalne i, moim zdaniem, błędne jest natomiast dokonywanie nad nimi sądu i pochopne skazywanie na potępienie lub pochwałę. Zazwyczaj wiemy zbyt mało o motywach takich a nie innych zachowań, nie znamy ani wszystkich uwarunkowań, ani wszystkich tajemnic, a przez to jesteśmy skłonni do krzywdzących uogólnień. Spoglądając z odległego zewnątrz, widzimy jedynie rozmazany w jednym miejscu i przesadnie podkolorowany w innym portret kogoś na niewyraźnym lub krzykliwe przesadzonym tle pozbawionym szczegółów. Ta optyka, z definicji, jest optyką osoby niedowidzącej. Gdy taka osoba na dodatek nienawidzi, to staje się niewidoma. Prawo do sprawiedliwego sądu nad kimś mamy dopiero wtedy, gdy zechcemy i będziemy starali się zrozumieć. A do tego potrzebne jest przekroczenie pewnej granicy intymności. Dopiero za tą granicą wolno nam zacząć budować własną teorię dobra i zła, ciągle pamiętając, że i tak będzie względna.... 

Janusz Leon Wiśniewski, Frankfurt nad Menem, marzec 2005." 

Czasami jestem na siebie zła, że mówię za dużo o sobie....  szczerość.... czy jest rzeczywiście nam potrzebna w życiu?

Nowa Fryzura. Krótka...

Tyle słów w mojej głowie, a tak mało czasu na spisanie. Chwile wyrwane z czasu szybko biegnącego, już nie długo wrócę do swego świata......

Praca - rozbawiła Mnie Pani, która zarzuciła mi brak pełnej szczerości, sama jednak zachowując sobie prawo do mówienia mi tego co chce i jakich informacji mi udziela.

Ludzie zawsze mnie zadziwiają swoimi pomysłami. 

Podobno z obserwacji innych "życzliwych" boję się wyrażać własne zdanie.... no cóż z asertywnością to Ja nie mam wielkiego problemu. Zadaję sobie jednak pytanie, czy przyznać się, iż pewne sprawy mam po prostu w dupie.... i zostać mianowaną  suką, czy dalej  odgrywać rolę ciężko  bojącej się? Nie wiem naprawdę co wybrać trudno mi się zdecydować.

Nie mogę pisać. Nie mogę czytać. Nie mogę nic. Zmęczona obecnością Szacownego..... Brakuje mi mojego świata, mojej przestrzeni.... mojej prywatności. Czekam dnia w którym wróci do pracy. 

Nie walczę z wiatrakami. Nie przekonuję nikogo do siebie na siłę. Nie dopowiadam sobie co kto o Mnie myśli (przynajmniej tak mi się wydaje). Zawsze analizuję wszystkie za i przeciw. Zawsze wybieram najlepszą strategiczną pozycję dla siebie. Nie przywiązuję wagi do ludzkiej głupoty. 

Obserwuję i słucham, zadaję pytania, gdy chcę się czegoś dowiedzieć. 

Staram się być Normalna (chociaż czasami zastanawiam się co to jest normalność).
Nie lubię skupiać na sobie uwagi. Wzbudzam w ludziach jednak z byt wiele kontrowersji.
Dostaję klaustrofobii pracując w miejscu, w którym pracuje.... Potrzebuję ludzi.... inności.... śmiechu i zabawy... nie mam ochoty na kłopoty, wyimaginowane problemy....

Czy życie, nie mogło by być prostsze?

Boję się, że stanę się zgorzkniałą Wredną Babą - Wredna to chociaż troszkę to Ja już jestem ;)

Okłamuję Siebie. Czekam na dzień w którym będę miała odwagę zerwać z tym wszystkim co tak bardzo Mnie uwiera (bo już nawet nie sprawia bólu), a może ten dzień nigdy nie nadejdzie... Czasami myślę, że już nic nie spotka Mnie w tym życiu.... żaden zawrót głowy.... myśli i emocji... nie wierzę w miłość.

Nie mam jak pisać... Szacowny wyszedł z szpitala - nie jest dobrze z jego bicepsem - powinien na siebie uważać, czy będzie? zobaczymy.
Osobiście czuję się dobrze, jutro wizyta u lekarza dowcipnego :) i wynik z cytologii ....
Nosi Mnie... i do pracy wcale mi się nie chce chodzić :)
Buziaki dla Was :)

Ogromna pomarańczowa dynia, uśmiechnięta z trzema zaledwie zębami zamieszkała na moim balkonie, wieczorem ociepla ją światło świec. 

polypi endocervicales, endometrium in stadio proliferationis - odebrałam  wyniki, przetłumaczyłam w internecie i nic nadal z tego nie rozumiem. Umówiłam wizytę u ginekologa. Czekam jeszcze na wynik z cytologi. 

Może wizyta u Lekarza jakoś Mnie uspokoi, albo i nie.... 

Jutro operacja Szacownego boję się.... po głowie gnają dziwne myśli, przeganiam je miotłą. Przeczucie dziwne, znajome, pełza mi po plecach..... znam je dobrze, kiedyś się już sprawdziło.... Odetchnę z ulgą jak wszystko będzie dobrze, jutro wieczorem po operacji.....

I Bóg dał Kobiecie Okres.... i macicę też dał.... i mnóstwo problemów z tym jednym organem. 

Czekam na wyniki. 

Szacowny idzie na operację.

Najzwyczajniej się boję.

Serce Me jak poduszeczka z wbitymi szpilkami, które czasami bardzo boli, jednakże większość czasu pozostaje w bezruchu emocjonalnym.

Przeżyłam. 

Najpierw bałam się narkozy. 

Potem wysłuchałam mądrości Anestezjologa (który, chyba myślał, że już odpłynęłam) na temat powikłań spowodowanych z nadciśnieniem, nadmienić muszę, że Pan Anestezjolog miał dość spory piwny brzuch. 

Potem bałam się, że narkoza nie zacznie działać prawidłowo i będę czuła ból, a nie będę mogła dać znać, iż dzieje się coś złego. 

Wszystko tak szybko przebiegło i nawet nie zdążyłam zarejestrować wszystkiego w moim mózgu za nim straciłam świadomość. 

Podobno byłam dość długo.... chyba, jednak dobrze mi się spało.... 

Nienawidzę tracić kontroli... nie wiem co bredziłam jak Mnie dobudzali.... 

Dobrze, że mam to już za sobą..... 

Szacowny - zniknięcie na noc, to dla niego nic takiego. Tajemnicą jest także co robił i gdzie był. Odpowiedź na moje pretensje "idź sobie pobiegaj,  przesadzasz". 

Piątek - zabieg. 

Boję się narkozy.

W końcu trafiłam na odpowiedniego ginekologa, bo wrócił do naszej przychodni. Zwlekałam wcześniej z strachu, a teraz nagle coś Mnie naszło na badania wszelkiego rodzaju. Cholesterol wysoki - wyczytane z badań - zaczekam na opinię lekarza. Dieta dla zdrowia, aby nie skrócić sobie życia....

Kapuściane gołębie zamieszkały w mej kuchni.

Boję się, że w domu mym mój Pełnoletni będzie wegetować na moim garnuszku do 40-stki..... boję się, że zrobi coś w swoim życiu przeraźliwie głupiego, boję się i to cholerne uczycie wpędza Mnie w stan paniki paradoksalnej. Boję się zmian, które mogą nastąpić.... a może głęboko czuję pod skórą, iż to nadchodzi zupełnie nowe, które zmusi Mnie, abym opuściła swoje bezpiecznie wewnętrzne gniazdo.

Zamykam się, przed ludźmi wyrzucam klucz na jak długo sama nie wiem....

Idę na spacer..... z Fizią... ostatnie słoneczne dni tej jesieni, a może i nie?

Powinnam schować aparat do torebki piękne zdjęcie pozostanie w mojej głowie na zawsze....

Październik - zmiany - kolejna operacja Szacownego - rehabilitacja - zmiany. Nowy Rok będzie ciekawy (może) ryzykowny.... jak będzie? zobaczymy.

Praca - mam jej dość - staram się trzymać od niej z daleka... jak najdalej... czasami mi to nie wychodzi. Naprawdę nie interesują Mnie ich chore problemy, po prostu chcę mieć święty spokój. 

Okres samoudręczenia minął, zresztą jak zawsze... bo to chyba wszystko na tym polega, aby w tym naszym życiu wszystko było zmienne. Każda sekunda jest inna, myśli zmieniają się w zależności od układu planet i miejsca w których znajduje się nasze dupsko (dla wrażliwych tyłeczek) w wszechświecie. Dzisiaj zakochani, jutro nienawidzimy, dzisiaj pożądamy, jutro jest nam całkiem obojętne, kto nas będzie dymał. Zadaję sobie, od pewnego czasu jedno pytanie i po co nam to wszystko, to zamieszanie w głowach, sercach i mózgach.

Spoglądam na Fizię (szczęśliwego psa w dobrym domu, bo czasami psy nie mają, takiego szczęścia) i zazdroszczę jej tego psiego prostego życia, a może to złudzenie, że jej życie jest proste.

Wyciszenie.... potrzebny mi jest relaks, albo fizyczny wysiłek....

Cisza przed burzą?

Zrobiłam się miękka, beznadziejnie miękka psychicznie.

Irytuje Mnie wszystko nawet obowiązki domowe. 

Depresja? Zwariowałam? 

A może za bardzo chcę żyć, bez problemów i kłopotów?

Nie wiem... naprawdę nie wiem..... o co mi samej chodzi.

Żyć, żeby żyć?

Pamiętam, gdy chowałam się w jego ramionach, czułam się bezpiecznie.... 

Obdarł Mnie do końca z złudzeń, nie ma prawdziwej miłości.

Czuję się pusta w środku... bez emocji... uczuć.... bez wrażeń.... dzisiaj czuję się pusta.

Trudno mi się pisze. Nie wiem co się stało. Brakuje w głowie odpowiednich słów.

Auto rozkraczyło mi się na samym środku skrzyżowania (regularnie co dwa miesiące musi się coś zepsuć) życzliwi Panowie przykleili mi się do zderzaka zderzakiem auta dostawczego, chcąc Mnie popchnąć i na tym ich życzliwość się skończyła, ominęli Mnie z gracją  i odjechali. Wpadłam w panikę,  jestem za mała, aby pchać tak ogromne auto. Nowa próba i odpaliło, ruszyło i znowu zatrzymało się zaraz za skrzyżowaniem. 

Prosta droga, mały ruch  (dzień wolny od pracy), auto duże więc z daleka dobrze widoczne - tak sobie myślałam w mojej głowie. Jednakże obserwując w lusterku auta, ruszające nerwowo z świateł po pewnym czasie wzbudziły we Mnie niepokój ogromny.

Jedni kierowcy zauważyli na czas auto, inni zauważali wtedy, gdy zatrzymali mi się na zderzaku. Panika kierowców, którzy w ostatniej chwili zauważyli moje auto ogromna, próbując wjechać na lewy pas powodowali zamieszanie na ulicy. Dobrze, że to był dzień wolny. 

 40 minut oczekiwania Szacowny w końcu dotarł.... wsiadł spróbował odpalić.... otworzył maskę.... poprawił wtyczkę z kabelkami, która się poluzowała... odpalił....   w tym czasie, kierowca kombi wiozący dwóch kolegów: przykleił nam się do zderzaka, omijając nas z grymasem wściekłego Byka pokazał środkowy palec..... życzliwy człowiek. 

Stałam zdziwiona i wkurzona, tą cholerną wtyczką, która śmiała mi się poluzować i odebrała moc Lambo stresując Mnie tak bardzo, bo gdybym wiedziała co zrobić... to wetknęłabym wtyczkę w miejsce z którego wypadła. 

 PS: Zeszłą zimę jeździłam z jednym nie sprawnym hamulcem (zakleszczył się tam gdzieś)..... przeżyłam..... dwa razy dymiło mi się z pod maski (nie dokręciłam korka od wlewu oleju), spaliłam rozrusznik -  się dymiło nawet bardzo, naprawiłam sobie sama migacze uderzając ręką w kierownicę..... a tak poza tym to dobrze mi się jeździ :) moim Lambo.

Wystraszyłam się - bo poczułam się tak, jakbym wróciła do stanu z przed kilku lat....

Szacowny - jego nadskakiwanie z poczucia winy zaczyna Mnie śmieszyć.

Dół był i znikł.... sobie poszedł gdzieś i możliwe, że za jakiś czas znowu się odezwie. Poryczałam sobie chociaż nie tak do końca szczerze bo jak przystało na bohaterkę nie dającą się chwilom słabości, wstrzymywałam skrzętnie łkanie, przed samą sobą i całym światem. Nazwa jakaś określająca taki  stan na pewno  jest jednak chyba nie mam ochoty zagłębiać się znowu w analizy nad własnym stanem.

Zawsze siebie oceniałam bardzo ostro.

Rozsypałam się na drobne cząstki, dopadł Mnie psychiczny dół.... ot nadzwyczajnej poryczałam sobie z samego rana.... Tygodnie spokoju, a wczoraj klęska kompletna.  Bawię się w analizę swojego zachowania, szukam przyczyn i jestem tym wszystkim zmęczona, dziwne prawda? bo w końcu nie dawno miałam urlop.

Chciałam najpierw sobie zrobić przyjemność, potem pojechać na basen, a w końcu zabrałam się z gotowanie rosołu... ot tak przy wtorku, a może wcześniejszy stan bez emocji to depresja? 

Zabawa w psychologa chyba nieźle mi wychodzi. 

 Wewnętrznie czuję złość i tutaj mogła bym wymieniać.... wymieniać.... wymieniać... tylko co mi to da?

Festyn

Zdjęcia czekają grzecznie w aparacie na umieszczenie, ich na blogu....

Fizia smętnie się snuje za Mną, chyba jej coś dolega.

Nie cierpię kiedy nie mam czasu na pisanie....
Brak kontaktu z znajomymi jakoś Mnie bardzo ostatnio irytuje....
Praca po urlopie.... a ja chcę w góry!

Obca męska dłoń na moim udzie.
Nie wzbudzała we Mnie żadnych emocji.

Złośliwość to cecha osób inteligentnych....


Chyba jestem inteligentna.

Nie miałam ochoty wracać do świata realnego.... zbyt dobrze się tam czułam... żałuję tych wszystkich lat kiedy urlop spędzałam w mieście. 

Wróciłam do rzeczywistości. 

posłuchaj   

Jeszcze nie czas na zmianę kolorów na blogu pastele zdecydowanie mi bardziej odpowiadają od ulubionej czerni :) nie długo przyjdzie jesień :) a ja czekam, aż ceny grzybów spadną troszeczkę :) Może jeszcze na coś czekam.... nie wiem na co sama.

Szacowny wrócił na dawne tory, teraz na przemian jest słodki, a zaraz w złym humorze wgryzając się w moją szyję złośliwościami, a ja spokojnie bez emocji zbędnych (bo tak naprawdę to już mi się nie chce)  to co mi się w jego zachowaniu nie podoba (wprowadzając go w pewną konsternację).

Właściwie już jestem widzem, obserwatorem uważnym w teatrze z sztuką, która mało mnie obchodzi, może kiedyś wyjdę przed samym zakończeniem.

W środę wyjazd. 

Nowy aparat zakupiony.

A Ja czuję się potwornie zmęczona i pierwszy raz w życiu cieszę się na urlop.... może nawet lać co dzień, ja po prostu kocham góry. :)

Przeczytałam książkę (hurra umiem czytać ;)) -  bardzo dawno żadna z czytanych lektur nie wywarła na Mnie tak ogromnego wrażenia, teraz gnam do księgarni kupić kolejną, a potem może kolejną i kolejną.... Monika Szwaja "Gosposia Prawie do Wszystkiego" .

Emocje - uśmiech, łza, nostalgia 

Przemycone przez autorkę prawdy.... o nas samych.... 

I tak jak bohaterka książki jestem mało uspołeczniona :)

Z palcem do dupy sobie nie mogę ostatnio trafić, brak czasu....

Praca czyni wolnym, Ja już mam odruch wymiotny.....

Chciałam mieć pracę lekką, miłą, przyjemną i dużo wolnego czasu a mam -  może i fizyczna to ona nie jest, stresująca bywa czasami (w zależności w jakim dniu cyklu przed okresowego jestem), nie mam czasu na wypoczynek. 

Szukam nowego zajęcia... a znając moje szczęście mogę znowu trafić do kieratu...

Co tu zrobić, aby zarobić i się nie narobić? ;)

A może ktoś chce zatrudnić zawodową maszynistkę?

Ciśnienie rano poszybowało dziwnie w górę, ból głowy zaniepokoił, maszyneria do mierzenia poszła  w ruch.... niby to, tylko ciśnienie.

Zadaję się wyłącznie z ludźmi, którzy okazują zainteresowanie moją osobą.

Świat się nie zmienia, zmieniamy się My - podobno, ja w to nie wierzę. Zmieniają nas chwile i sytuacje, których nie znamy i nie wiemy jak się zachować. 

Ludzie są wredni z natury.

17 słoików ogórków konserwowych

15 słoików ogórków w zalewie musztardowej. 

Zaczynam produkować przetwory domowe, a teraz czas na grzyby :) i sałatkę z grzybów po kaszubsku :)

Przepis:

Składniki:

1 durszlak ugotowanych grzybów
1/2 kg cebuli
1 szklanka oliwy

zalewa:
1 szklanka wody
1 płaska łyżka ostrej papryki (jeśli ktoś woli mniej pikantne dania, można zmniejszyć ilość papryki)
5 łyżek cukru
6 łyżek octu 10%
5 łyżek pasty pomidorowej

Sposób przygotowania:

1. Grzyby oczyścić, pokroić na większe kawałki i dokładnie wypłukać. Włożyć do garnka, zalać wodą, zagotować, odcedzić. Ponownie zalać wodą, posolić, zagotować, zmniejszyć ogień i gotować grzyby około 1/2 godziny. Po tym czasie ugotowane grzyby odcedzić.
2. W szklance oliwy udusić 1/2 kg pokrojonej w kostkę cebuli. Wymieszać z ugotowanymi grzybami.
3. Zagotować zalewę: do garnka wlać wodę, dodać cukier, paprykę, ocet i pastę pomidorową, wymieszać i doprowadzić do wrzenia.
4. Do gotującej się zalewy wrzucić grzyby z cebulą i oliwą, wymieszać. Gorące wkładać do słoików. Mocno zakręcić. Dla pewności można słoiki pasteryzować około 30 minut, ale nie jest to konieczne.

PS: bardzo dobre do wódeczki ;)

Sądziłam, że to kolejna słaba Polska komedia, a tu Masz Babo - zaskoczył Mnie ten film.
Śmieszny - naprawdę dobre dialogi.
Smutny - pokazał jak bardzo Kobiety stały się Męskie.
Padło kilka prawd powiedzianych głośno..... zresztą o tym chyba i tak wszyscy wiedzieli.
Film zrobił na Mnie naprawdę ogromne wrażenie.

Dzisiaj - 28 kilometrów przejechane na rowerze :) pogoda wymarzona na jazdę na rowerze, zimne podmuchy  wiatru chłodziły nagrzane ciało od słońca :) Tak, dzisiaj trzy godziny spędziłam tak jak lubię - męcząc swoje ciało ruchem fizycznym i słuchając ulubionej muzyki. 

PS: Chciałam przypadkiem rzucić się z rowerem pod ogromną ciężarówkę :) bo Pan skręcał w prawo, a moja zamyślona głowa dała mi sygnał, że w lewo :) Uciekłam z ulicy z przekleństwem na ustach....

Słucham tego co mówi do Mnie Szacowny.... słucham.... i zastanawiam się, czy mu wierzyć.... mówi takie rzeczy, które kiedyś wzbudziły by we Mnie falę ciepłego, ufnego uczucia i radości, a teraz?

Zdaję sobie dobrze sprawę z emocjonalnego falowania uczuć mojego Szacownego do Mnie.... teraz będzie słodko, a potem będzie gorzko, a Ja pozostanę z goryczą w ustach.

Siedzę słucham i nie odzywam się wcale......

Chcę już iść na urlop!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Przypadek.
Zacznę popadać w paranoję -  gdzie się nie ruszę to widzę taksówki mojej korporacji.

Poznałam.

Zachwyciłam się.

Wycofuję się jak rak.

I tak zawsze ze Mną było.

Nie potrafię się zatrzymać na dłużej przy nikim.

Sierpień - lubię ten miesiąc w którym słońce dopieszcza swoim ciepłem i mimo, że dzień coraz krótszy, a jarzębiny straszą swą czerwienią przypominając o jesieni, Ja lubię sierpień. 

Gubię się czasami w myślach skłębionych.
Mieszam tęsknotę z teraźniejszością i jest jeszcze gorzej.
Nie lubię Melancholii jaka we Mnie drzemie.

Tęsknota - za Mężczyzną.
Mężczyzna u mego boku od długiego czasu.
Więc za czym tak tęsknię?

Ogórki z chili - zrobione. Ogórki w zalewie musztardowej - zrobione. Dzień wolny, a Ja zamiast leżeć i się wygrzewać jak Kotka na słońcu spędziłam ten dzień w kuchni. Mam chyba fizia w głowie. ;)

Wiem dobrze czego chcę i to Mnie zaczyna przerażać.

Emocje, tęsknoty, podniecenie - mieszanka wybuchowa.

Ciało podświadomie wysyła sygnały - nie mogę nad nim zapanować.

Myśli erotyczne krążą w mojej głowie.

Pornografia pomieszana z delikatnością, ciepłem, bliskością. 

Czytając samą siebie dochodzę do wniosku - Kryzys mi się zaczyna!!!! - w końcu 40-stka na karku - a teraz śmieję się sama z siebie przed Monitorem. 

Nie miałam czasu poznać samej Siebie z Panny stałam się Matką - żałuję, że nigdy nie mieszkałam sama.

Paszport - mój paszport pierwszy w życiu, no nie licząc tymczasowego w czasach PRL-u, wzbudza dziwne emocje.... moja własność.

Wszystko kojarzy mi się z seksem.....

Tak się porobiło, że nie mam czasu na pisanie.... wzbudza we Mnie ten fakt lekką irytację, ciągle myślę o kupnie laptopa jednakże najpierw wycieczka do ciepłych krajów :) a potem może na urodziny laptop :)

Irytuje Mnie Mężczyzna, który nie boi się moich złośliwych uwag.

Seks bez pożądania - zwykłe rżnięcie - jak masturbacja.

Flirt - przypomniał mi emocjach, które pobudzają wszystkie komórki - rozsądna część Mojego Ja odezwała się z rozważnymi radami.

Nauczyłam się mówić NIE.

Szacowny - nie chce mi się o nim pisać......
Tchórz, który nie umie w oczy powiedzieć - Przepraszam.

Jestem samotnikiem, który potrzebuje czasami pobyć w tłumie.

- Nie lubię Ciebie, gdy jesteś przygnębiona - usłyszałam od nowo poznanej koleżanki

- No cóż Mnie się Lubi, taką jaką jestem, czyli El Naturel..... 

Nie lubię, gdy ktoś mi mówi jaka Mam być. Nie lubię zakładać maski na twarz, aby komuś dogodzić.

Selekcja.

Zostałam zaproszona ostatnio do grona nowo poznanego całkiem Babskiego i ...... sama sobie się dziwię, że tak szybko się z nimi oswoiłam w końcu dzikus we Mnie siedzi.

Leje, znowu leje, w końcu wpadnę w letnią depresję, przez tą cholerną pogodę. Tęsknię za upałami, za słońcem moja Fizia zresztą też, dzisiaj wyciągałam ją na siłę z auta, bo nie miała ochoty załatwiać swoich potrzeb w deszczu. Szkoda, że nie nauczyłam psa załatwiać się do kuwety ;) może zaczęłaby w końcu miauczeć. "York - pies z którego śmieją się koty."

Blok w którym mieszkam jest daleko od linii kolejowej, która biegnie przez centrum mojego miasta, czasami jednak wiatr przywieje odgłos jadącego pociągu i czuję się wtedy dziwnie, magicznie.....  wyobrażam sobie, że przez centrum mojego Miasta przejeżdża parowóz dymiący z czasów, gdy kobiety nosiły obszerne kapelusze, długie suknie i rękawiczki na dłoniach.

Przepracowane zapalenie oskrzeli daje mi znać o sobie w postaci męczącego kaszlu, braku możliwości normalnego oddychania, wizyta u lekarza się szykuje kolejna.... pierwszy i ostatni raz chodziłam do pracy chora.

Oszalałam kompletnie - wyjazd w listopadzie z kilkoma innymi Kobietami do Kraju w którym zimą jest lato, byłam raz na wyjeździe sama tydzień... teraz drugi raz w egzotyczne miejsce.... nie mogę się doczekać.

Czasami zastanawiam się  "co by było, gdyby?" pytań wiele zaczynających się od tych kilku wyrazów jest wiele do momentu w którym mam dość myślenia o tym "gdyby" w duszy opierdzielam tą drugą "Ja" i zapominam o całej sprawie, aż w końcu znowu te słowa wracają wpędzając mnie w czarną dziurę.

Zawsze imponowali mi ludzie, którzy potrafili panować nad sobą w każdej sytuacji, emocje mocno schowane w dupie nie wypływające na zewnątrz. Czułam się zawsze od nich gorsza, gdy traciłam nad sobą kontrolę nawet w najmniejszym stopniu..... czasami poczucie winy z tego powodu urastało w moim mniemaniu do rangi prawie popełnionego morderstwa w oczach innych. 

Czasami nie mogę się zdecydować jaką chcę być Osobą. 

 Dobry materiał dla psychologa do wiecznej analizy.

Wymówka - Emocje nie powinny kierować człowiekiem, to człowiek powinien panować nad emocjami - czasami jednak ciężko jest powiedzieć sobie  samej "Zamknij się".....

Wraz z Burzą minęła mi cała złość, całe napięcie, które Mnie prześladowało od kilku dni.... nie lubię stanu wściekłej suki, nie lubię tracić kontroli nad swoim zachowaniem, wstyd pomieszany z uczuciem zażenowania potęguję uczucie wściekłości.

Burza odeszła i zabrała z sobą wszystkie negatywne uczucia.

Koń Mnie chciał ugryźć -  udało mi się zwiać.

Wyprawa do Zakopanego. 

Gubałówka - nie mogłam się zbytnio połapać, gdzie Ja jestem, bo na spokojny wypoczynek w górach i podziwianie pięknych widoków (w spokoju) to raczej u nas nie można liczyć. Stragany pełne tandetnych zabawek, tłok jak w mieście i ludzie dostający małpiego rozumu, wydający swoje ciężko zarobione pieniądze na pamiątki, które wylądują w koszu zaraz po powrocie do domu. Kwaśnica przynajmniej była dobra. 

Krupówki - jak by to nazwać to miejsce.... jeżeli chcesz potrenować rozpychanie się łokciami w gonitwie do awansu w pracy, to Krupówki są najlepszym na to miejscem. Zdziwienie moje było ogromne, gdy znalazłam stragan (całkiem pasujący do góralskiej kultury) wypełniony po brzegi rzeźbami pochodzącymi z Polskiej Afryki..... Zastanawiałam się, gdzie te wszystkie rzeczy, które oglądam w Cepelii.

Fizia dzielnie znosiła noszenie na rękach :)

Ubzdurałam sobie, że gdy moje dziecię skończy 18 lat nagle stanie się poważnym, rozważnym młodym mężczyzną, skończą się kłopoty.... jakaż jestem naiwnie głupia...... Liczyłam na święty spokój i życie pełne przyjemności i rozrywki, jakaż jestem naiwnie głupia..... Zadaję sobie ostatnio pytanie, czy człowiek to głupi będzie do śmierci.... czy nauka mądrości wiecznie będzie trwać.... Ciekawa jestem, czy wydając ostatnie tchnienie będę miała świadomość żeby podsumować własne marne życie.... Umrę mądra, Umrę głupia.... no cóż ktoś może o Mnie kiedyś powie dobre słowo....

Dostałam kwiaty - od Szacownego - ciekawe, dlaczego?
Lubię róże.

Nie rozmyślam nad brakami, myślę o przyjemnościach, emocjach, których nigdy nie poczuje, czy mi z tym źle? Nie.

Mijamy się z Szacownym.... i dobrze.

Czas płynie za szybko - kurczę normalnie myśl miesiąca.... ;)

Auto moje postanowiło sobie żyć własnym życiem.... jadąc dzisiaj znowu z pracy zniknęły mi migacze :) zastanawiałam się co zrobić z tym cholerstwem o ile mogę wystawić lewą rękę za okno i sygnalizować skręt w lewo, to z prawą miałabym już kłopot. Przyszłam do domu zostawiłam rzeczy z postanowieniem zrealizowania szybkiej wizyty u Mechanika i co..... okazało się, że migacze wróciły :) Jak zacznie moje auto samo jeździć będę bardzo zaskoczona :)

Kotelnica